In een tijd waarin de bevolking steeds ouder wordt en er steeds meer behandelingen voor voorheen ongeneeslijke ziekten beschikbaar komen, is de vraag gepast of er grenzen zijn aan levensverlengende zorg. Vooral op de intensive care als uitvoerende afdeling van levensverlengende zorg is deze vraag actueel. Besluitvorming over behandelrestricties zoals reanimatie, beademing en IC-opname wordt ingegeven door de wens van de patiënt en prognose van de onderliggende ziekte of lichamelijke conditie. De wens van de patiënt is echter niet altijd duidelijk en hangt af of patiënt in een eerder stadium over behandelrestricties heeft nagedacht. De vraag dient zich aan of deze wensen met de huisarts of met de medisch specialist in een vroeg stadium besproken moeten worden. De prognose van een onderliggende ziekte of lichamelijk conditie is ook niet altijd duidelijk. Met de stijgende leeftijd neemt de co-morbiditeit en de kwetsbaarheid van de bevolking toe waarbij de vraag gerechtigd is of leeftijd een reden is om behandelrestricties in te stellen. Dit symposium streeft ernaar om door middel van lezingen van sprekers uit verschillende disciplines en uit eerste -, tweede - en derdelijn het belang van het bespreken van behandelwensen te benadrukken en de kwaliteit van zorg in de laatste fase van het leven te verbeteren door het leveren van gepaste zorg en onnodige en onwenselijke behandelingen te voorkomen.
Centrale thema’s:
Internist-intensivist