Nascholing en verdieping in psychoanalytische psychotherapie.
De Amerikaanse hoogleraar Veiligheidsvraagstukken aan het Naval War College in Rhode Island, tevens conservatief Republikein,beschrijft in zijn bestseller “The Death of Expertise,” dat de verkiezing van Trump een uiting is van een kenniscrisis in Amerika. “Hij is de verpersoonlijking van een diep Amerikaans wantrouwen tegen feiten.” Ook in Nederland zien we de gevolgen van toenemende polarisering en individualisering in de maatschappij. Steeds meer mensen voelen zich buitengesloten, onbegrepen, en zijn wantrouwend naar overheden, naar feiten, naar vluchtelingen, naar elkaar. Er is veel paranoïde agressie, splitsing, externalisering, reductionisme, marginalisering en bureaucratische repressie (“wurgcontracten”). Op deze studiedag stellen we ons de vraag wat de (klassieke) psychoanalytische theorie ons als therapeuten te bieden heeft om in deze cultuur van onbehagen te kunnen blijven) werken. Hoe kijken we hier vanuit de hedendaagse object-relatie theorie (O.Kernberg) tegenaan, welk belang kan “Epistemic Trust” (“social learning from others”) hebben in het ontwikkelen van onderling vertrouwen? We zien hoe psychoanalytische concepten uit de kinder- en jeugdpsychologie (oa. de gehechtheidstheorie van Fonagy, Bateman enTarget) over gezonde interactie tussen ouders en kind, van belang zijn in preventie en interventie programma’s, teneinde intergenerationeleoverdracht van ongelijkheid, disfunctioneren en mishandeling te beslechten. We belichten het thema ook vanuit de ontwikkelingen van de laatste 25 jaar binnen de Nederlandse psychoanalytische verenigingen en blikken vooruit naar de toekomst. Hoe kan de psychoanalyse door rouw te blijven aan haar kernwaarden van reflectie, tijd, integratie en veiligheid, er vertrouwen in houden haar positie in de maatschappij te behouden en verstevigen? Wat betekent dit voor het onderwijs, voor onze toekomstige generatie psychoanalytisch psychotherapeuten?