Deze cursus is oorspronkelijk ontwikkeld door David Bernstein voor de forensische psychiatrie (TBS). In 2010 is de cursus aangepast en uitgebreid door Truus Kersten naar een VGCt vervolgcursus van 50 uur voor gedragstherapeuten i.o., GZ-psychologen, Psychotherapeuten, Klinisch Psychologen, Vaktherapeuten en Psychiaters in de (forensische) psychiatrie én verslavingszorg. Immers heeft ook de verslavingszorg veel te maken  met patiënten met forse persoonlijkheidsproblematiek in combinatie met verslaving en in toenemende mate ook met patiënten met een juridisch kader. De cursus is dus gericht op Schematherapie bij dubbele of triple diagnoseproblematiek: persoonlijkheids-problematiek, verslaving en criminaliteit/agressie. Het belangrijkste theoretische kader is het schemamodimodel van Young en de toegevoegde forensische schemamodi van Bernstein e.a. De cursus is inmiddels zeven keer gegeven in deze vorm en als ‘goed’ tot ‘zeer goed’ beoordeeld door de cursisten, met een gemiddeld rapportcijfer van 8,8.

Na een presentatie van de schematheorie en toepassingen bij persoonlijkheidsstoornissen, agressie en verslaving en lopend wetenschappelijk onderzoek, wordt vooral veel geoefend met verschillende technieken op het gebied van assessment en behandeling. De nadruk van deze cursus ligt op limited reparenting, schema mode work en de experiëntiële technieken, omdat deze het beste werken bij de doelgroep en omdat cognitieve gedragstechnieken als meer bekend worden verondersteld.

Leerdoelen van de cursus:

Aan het einde van de cursus ben je in staat tot:

- het uitvoeren van assessment van schema’s en schemamodi van de patiënt m.b.v. vragenlijsten en observatielijsten

- het herkennen van schemamodi in de therapiesessies en hoe deze jouw eigen schema's uitlokken

- het uitvoeren van assessment bij comorbide problematiek in relatie tot schemamodi, met name het analyseren van functies van verschillende middelen, agressie, ADHD en andere As I problematiek binnen het modimodel

- het herkennen van je eigen schema’s (als therapeut) die spelen in de therapeutische relatie en hier gezond mee om te gaan
- het opstellen van een casusconceptualisatie en schemamodimodel van de patiënt, waarin ook comorbide problematiek een plaats  krijgt
- het (her)kennen en opstellen van schemamodimodellen op maat, van BPS, ASP, NPS, Paranoïde PS en cluster C-patiënten

- het maken van functie- en betekenisanalyses in termen van schemamodi

- het hanteren van de therapeutische relatie (limited reparenting, empathische confrontatie, limit setting en omgaan met eigen schema’s)
- het toepassen van een aantal experiëntiële technieken gericht op afname disfunctionele schemamodi, dus ook agressie en verslavingsgedrag: modusdialoog, imaginatie en rescripting,  meerstoelentechniek, interventies impulsieve en boze kind, voor- en nadelenbalans in termen van modi
- het toepassen van cognitieve en gedragstechnieken; met name specifieke schemagerichte toepassingen bij de beoogde doelgroep