De intelligentie van het lichaam is veelal nog een onontgonnen terrein binnen de psychotherapie. Toch doet het verhaal ertoe dat verteld wordt door de ‘somatische getuigenis’ – via gebaren, lichaamshouding, manier van spreken, gezichtsuitdrukkingen, de blik in de ogen en de bewegingen van het lijf. Bovendien kan het somatische verhaal impliciet vroegkinderlijke ervaringen kenbaar maken die lang voor de verwerving van taal in de hersenen en het lichaam worden opgeslagen. Door het lichaam als instrument in te zetten voor therapeutische actie, krijgt de cliënt een belangrijk extra middel in handen om tot zelfkennis en verandering te komen.

Vaak aangeduid als een ‘lichaamsgerichte gesprekstherapie’ combineert Sensorimotor Psychotherapy de theorie en technieken van cognitieve, affectieve en psychodynamische therapie met duidelijke somatische interventies. Therapeuten en behandelaars kunnen hun cliënten helpen veranderingen tot stand te brengen door middel van fysiek bewustzijn en beweging. Cliënten worden nieuwsgierig gemaakt naar de relatie tussen het lichaam, overtuigingen en emoties. Ze leren deze te herkennen en op te merken hoe de manier waarop zij zichzelf in het hier en nu van de therapie presenteren, bijvoorbeeld door middel van een uitspraak als ‘Ik ben niet goed genoeg’, niet alleen tot uitdrukking komt in hun sensaties, lichaamshouding, gebaren, ademhaling, loopwijze, autonome arousal en bewegingen, maar daar ook op van invloed is. Vervolgens wordt ze gevraagd om met bewuste aandacht (mindfulness) te experimenteren met alternatieve houdingen, bewegingen en gebaren, zich te concentreren op andere lichaamssensaties, of zich te oriënteren op andere externe prikkels, en het effect daarvan waar te nemen op hun overtuiging, emotie of somatisch patroon. Hiermee wordt de wijze waarop het lichaam deze erfenis van trauma en gehechtheidsproblemen bij zich draagt deel van de therapeutische benadering.

Tijdens het congres worden de grondbeginselen en technieken van Sensorimotor Psychotherapy verkend. De interventies die worden behandeld maken actief gebruik van het lichaam om wijzigingen aan te brengen in de fysieke acties en reacties die ervoor zorgen dat cliënten vastzitten in het verleden, en bieden een completere aanpak voor het behandelen van de gevolgen van negatieve ervaringen.

Doelstellingen:
- Bepalen hoe de effecten van traumatische (kind- en jeugd)ervaringen tot uiting komen in lichaamshouding, bewegingen, perceptie, cognitie en emotionele expressie en dit opnemen in het behandelplan.
- Cliënten psycho-educatie geven en leren hoe ze aan trauma en problematische gehechtheid gerelateerde patronen kunnen herkennen, observeren en veranderen.
- Cliënten helpen oefenen met acties en reacties die als alternatief kunnen dienen voor de patronen waaraan ze zijn gewend, maar die niet langer adaptief zijn.
- De neurobiologische effecten onderzoeken en beschrijven van problematische vroegkinderlijke gehechtheid en trauma.