Wanneer mensen niet direct willen meewerken in hulpverlening,
is het wenselijk dat we als hulpverlener denken vanuit
verschillende mogelijkheden die hiervan de achtergrond
vormen. In deze voordracht worden een aantal mogelijkheden
beschreven: moeilijkheden om tot een gezamenlijke
doelstelling te komen, lastige ‘shared decision’, knelpunten
om met verandering om te gaan, te veel productgericht en te
weinig procesgericht denken in hulpverlening.
In dit opleidingsmoment wordt ook ingezoomd op een denkkader,
dat zeker bij mensen met een psychische moeilijkheid
relevant is, met name de aanklampende hulpverlening.
Hebben we voldoende besef dat hulp aanvaarden lastig kan
zijn? Hebben we voldoende voeling met hoe lastig het
volhouden van afspraken kan zijn? Al deze knelpunten
worden besproken, alternatieven en mogelijkheden worden
aangereikt om zorg- en hulpverleners in deze uitdagende
zorg- en hulpverlening te ondersteunen en richting te geven.