Hulp/zorgverleners en familieleden kruisen onverwachts elkaars pad; zij delen cruciale momenten met elkaar als er sprake is van ingrijpen bij acute zorg en schokkende gebeurtenissen. De hulpverleningservaring blijft in de herinnering van familie of nabestaanden levenslang verbonden met de hulp/zorgverlener(s), ook al ontmoeten zij elkaar nooit meer.
Omgaan met familie en patiënten vergt ook veel van hulpverleners als er sprake is van ingrijpen bij schokkende gebeurtenissen.

Naast het uitvoeren van de cruciale medische handelingen, betekent het ook nabij durven zijn om steun en troost te
bieden. Mensen worden immers plotseling met een onvoorspelbare crisissituatie geconfronteerd. Dit maakt dat zij vaak overdonderd reageren door hun machteloosheid en angst.  Hulp- en zorgverleners streven er in zo’n situatie continu naar om een balans te bereiken en te behouden tussen professionele afstand en menselijke nabijheid.

De professional uit de ambulancezorg, oncologie en IC verkrijgt tijdens deze dag meer inzicht in de verlieservaring van slachtoffers, familie, dierbaren en/of nabestaanden rondom het verlenen van acute zorg. Hulpverleners zijn van grote betekenis en kunnen een positieve invloed hebben op de verlieservaring en rouw die volgt na de hulpverlening.

Door kennis te hebben van de verliescirkel, die in de training wordt gebruikt, krijgt de professional meer inzicht en
handvaten om tijdens het contact met familie of nabestaanden een belangrijke bijdrage te kunnen leveren aan het
rouwproces.

Door verschillende persoonlijke levenservaringen van de trainer Monique Manders, met de ambulancezorg en IC-verpleegkundigen wordt er ook ervaringskennis gedeeld. Over de bijdrage van de zorgprofessionals op het moment van afscheid nemen van haar broer en haar dochter.
Wat was er nou juist zo helpend in de rouw die nog volgde bij de gezinsleden? Antwoord op een vraag die ook aan bod gaat komen op deze trainingsdag.