In BEPP zijn de werkzame elementen uit verschillende therapierichtingen op een logische manier samengebracht, zoals psycho-educatie, imaginaire exposure, gebruikmaking van schrijfopdrachten en memorabilia, psychodynamische inzichten in de betekenisfase, oppakken van taken en een afscheidsritueel.
In BEPP wordt daarnaast gebruik gemaakt van andersoortige technieken die effectief zijn gebleken voor verwerking in de rouwtherapie, zoals traumagerelateerde memorabilia, een afscheidsritueel, en psychodynamische inzichten die nuttig zijn gebleken in de betekenisverlening na het meemaken van traumatische gebeurtenissen. Daarom is de naam Beknopte Eclectische Psychotherapie gekozen.
De combinatie van technieken blijkt goed en effectief toepasbaar te zijn bij zowel politieagenten als ambulante cliënten die meerdere traumatische gebeurtenissen hebben meegemaakt. BEPP kan eveneens gecombineerd worden met een dagbehandeling.
Deze technieken zijn op eigen wijze in BEPP vormgegeven en in de loop van de tijd verfijnd om recht te doen aan de diversiteit van traumagerelateerde emoties en cognities. Een voorbeeld daarvan is het focussen op momenten die bijzonder veel emotionele lading hebben (ook wel ‘hotspots’ genoemd) tijdens de imaginaire exposure, waarbij blootstelling aan angstinducerende emoties als verdriet, walging, schuld en schaamte centraal staan met als doel het doorbreken van vermijding ten behoeve van zelfcompassie, verandering van betekenis en coping in het heden ten opzichte van die ten tijde van het trauma. Bij psychoeducatie over PTSS wordt verhelderd dat vermijding intrusies in stand houdt, en wordt gebruik gemaakt van recente inzichten uit neurobiologisch onderzoek om in eenvoudige termen cliënten te informeren wat er tijdens traumatherapie gebeurt in de hersenen.
In BEPP wordt in de eerste fase van behandeling klachtgericht gewerkt. De tweede fase is persoonsgericht en gaat in op schema’s/kerncognities die gedurende de ontwikkeling en als gevolg van traumatische gebeurtenissen zijn ontstaan. De oorsprong hiervan wordt besproken, waarna de functionaliteit of houdbaarheid hiervan in het dagelijkse bestaan wordt geëvalueerd in het licht van een betere kwaliteit van leven en terugvalpreventie. Daarnaast staat de tweede fase in het teken van oppakken van taken die vermeden worden, werkhervatting, en afscheid.