Binnen het werkveld van de jeugdzorg en jeugd-ggz is in toenemende mate vraag naar diagnostische methoden en middelen voor de onderkenning van de psychopathologische vorm van hechtingsproblematiek: verstoorde gehechtheid (RAD en DSED, volgens de DSM-5). Dat deze vraag legitiem is, bewijst onderzoek dat heeft uitgewezen dat de prevalentie van verstoord gehechtheidsgedrag binnen bepaalde risicogroepen (zoals de pleegzorg, jeugd-GGZ en LVB-zorg) substantieel is (10-40 procent). In het diagnostisch proces is het afbakenen van verstoorde gehechtheid van niet-pathologische vormen van onveilige gehechtheid een belangrijk aandachtspunt. Het Disturbances of Attachment Interview (DAI, Smyke & Zeanah, 1999, vertaald door Oosterman & Schuengel, 2004) is een semigestructureerd interview naar verstoord gehechtheidsgedrag, dat afgenomen wordt bij een primaire opvoeder van het kind en goed te gebruiken is als onderdeel van het diagnostisch proces. Het instrument sluit goed aan bij de beschrijving van de DSM-5 criteria voor RAD en DSED, is onderzocht op validiteit en wordt in de meest recente wetenschappelijke onderzoeken naar verstoorde gehechtheid gebruikt.

In de training is aandacht voor de gedragsuitingen bij de kernconcepten en voor de interviewtechniek om die informatie te achterhalen in het DAI-interview met een opvoeder. Ook is er supervisie bij het uitvoeren en beoordelen van de DAI-interviews. Je leert op betrouwbare wijze werken met dit nieuwe instrument, versterk je jouw diagnostisch proces en ben je beter in staat om verstoorde gehechtheid te onderscheiden van hechtingsproblematiek.

Je bent in staat het Disturbances of Attachment Interview (DAI) betrouwbaar af te nemen, te scoren en te interpreteren. Je kunt differentiëren tussen gehechtheidsgedrag en verstoord gehechtheidsgedrag.