Schematherapie is oorspronkelijk ontwikkeld als individuele behandeling van volwassenen met persoonlijkheidsproblematiek, met name de borderline en narcistische persoonlijkheidsstoornis. In de loop der tijd zijn er echter nieuwe toepassingen van schematherapie, of technieken uit deze therapie, in de praktijk bedacht. Sommige van deze toepassingen zijn inmiddels aan een kritische wetenschappelijke toets onderworpen, andere bevinden zich nog in het experimentele stadium. Steeds meer wordt schematherapie toegepast bij adolescenten. Vroege onaangepaste schema’s zijn immers al zichtbaar in de adolescentieperiode en hebben invloed op het dagelijkse functioneren van de adolescent. Gezien de levensfase en het feit dat de adolescent vaak nog thuis wonen is de therapie niet zondermeer toepasbaar bij adolescenten. Maar met gerichte aanpassingen is schematherapie zeker bruikbaar voor de adolescent (en zijn familie). In de basiscursus voor adolescenten (25 uur) komt de basis van de schematherapie aan de orde. Er wordt aandacht besteed aan schema’s, schema-modi, het hanteren van de therapeutische relatie en er wordt gekeken hoe dit toegepast kan worden binnen de therapie met adolescenten.